برای مبارزه با تقلب علمی در دانشگاهها نه قانون مناسب داریم و نه انگیزه برای مبارزه

نتیجه یک تحقیق تازه در مورد تقلب علمی در بین دانشجویان ایرانی منتشر شد. این تحقیق با همکاری دکتر سارا ایتون از کانادا ‏‏و دو محقق ایرانی از دانشگاه فرهنگیان در مجله اخلاق دانشگاهی منتشر شده است. ‏این محققان نتیجه گرفتند که بدلیل فقدان قانون مناسب و عدم حمایت دانشگاهی از سرقت علمی و تقلب علمی، ایران جزو کشورهایی است که نه آمار درستی از تقلب در آن منتشر میشود و نه مبارزه با تقلب ارزشی دارد. به راستی تا کنون با چند نفر از متقلبین علمی در دانشگاهها برخورد قانونی صورت گرفته است؟ دانشجوی ما باید از چه کسی الگو برداری کند؟ از مسوولی که خودش با تقلب به مسوولیتهای اجرایی میرسد یا از مدیری که با تعارض منافع آشکار وارد پستهای مدیریتی میشود؟


آنها در مطالعه خود نتیجه گرفتند که ایران ، از منظر شناسایی و نحوه رسیدگی به تقلب دانشگاهی ، از سایر کشورها عقب تر ‏‏‏است. ‏

این محققین در مطالعه کیفی توصیفی خود به بررسی موضوع تقلب در قراردادها در بسترهای آموزش عالی ایران پرداختند. ‏

مطالعه این گروه از طریق تجزیه و تحلیل داده‌های ثانویه از جمله مقالات علمی، رسانه‌های منتشر شده و سیاست‌های فعلی ‏‏کشور  انجام شد. ‏
 

نتایج این مطالعه نشان داد به خوبی نشان داد که پاسخگویی مناسبی از سوی دانشگاه برای بررسی دقیق تقلب علمی وجود ندارد ‏‏و از سوی دیگردانشجویان نیز انگیزه ای برای بررسی این موضوع مهم ندارند. همچنین قانون مناسبی نیز برای تشخیص و ‏‏کشف تقلب علمی وجود ندارد. ‏

 

برای مطالعه این مقاله میتوانید به این لینک مراجعه نمایید.