آیا در زمان جنگ و تحریم های ظالمانه آمریکا شایسته است که ارتقا دانشجویان و هیات علمی خود را به پایگاههای استنادی آمریکایی گره بزنیم؟ زمان رهایی از وابستگی علمی به آمریکا فرا رسیده است

ارتقا اعضای هیات علمی دانشگاهها و یا دانشجویان علوم پزشکی برای پیشرفت و کسب مدرک در گرو انتشار مقالات علمی در یکی از مجلات نمایه شده در ISI ،   PubMedو یا Scopus است. این روزها شاهد هجمه و حمله همه جانبه دولتمردان آمریکا به همه جنبه های اقتصادی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران هستیم. مقالات بسیاری از دانشجویان و اعضا هیات علمی ایرانی در هنگام ارسال مقاله به مجلات خارجی با دلیل “ایرانی بودن” و “وابستگی دولتی به ایران” در ابتدای کار ریجکت شده است. بدون شک هدف همه این حملات، تخریب پیشرفت علمی ایران است.


حال و با توجه به خصومت اثبات شده آمریکا ، سوال اساسی از مسئولین ارشد آموزش و پژوهش کشور در وزارت بهداشت این است که چرا کمافی السابق محققان و اساتید و دانشجویان ما مجبور به انتشار مقالات خود در منابع و مجلات وابسته به آمریکا و یا نمایه کردن حاصل عمر ارزشمند خود در نمایه های آمریکایی هستند؟ ISI یک موسسه آمریکایی است ، PubMed هم یک نهاد دولتی آمریکا از وزارت بهداشت آنهاست.  هر روز نیز شاهد  Fast Reject شدن مقالات ایرانیانی هستیم که به دلیل تحریم نمی توانند مقالات خود را از مرحله اولیه سابمیت نیز عبور دهند. بنابراین لزوم استناد به این پایگاههای آمریکایی و سیاست خصمانه علیه مردم ایران چیست؟ آیا وقت آن نرسیده است که به جای استناد به مجلات ناشرینی همچون Willey و یا Sage و یا الزویر و متعاقبا ثبت در نمایه های آمریکایی به مجلات و ناشران داخلی و نمایه سازهای داخلی مانند ISC استناد نمود؟ ISC می تواند یک شاخص همانند IF برای ارزشیابی ارجاعات به مقالات ایرانی ایجاد نماید تا مقوله ارزشیابی کیفی مقالات نیز در این نمایه ساز صورت پذیرد.

اقدام به موقع و متناسب در خصوص تغییر معیارهای ارزشیابی هیات علمی، خواسته جامعه دانشگاهی میباشد.