انتقال عمودی ویروس کووید 19 در بارداری

امروزه نمونیای حاصل از ویروس نوپدید COVID-19 یک بیماری بسیار عفونی در سراسر جهان به شمار میرود و  سازمان جهانی بهداشت شیوع گسترده آن را به عنوان یک فوریت سلامت عمومی بر شمرده است. COVID-19 بسیار شبیه ویروس SARS (سندرم نارسایی تنفسی حاد) است و عامل همه گیری سال 2020-2019 میباشد. در دسامبر سال 2019 تظاهرات نمونیا اولین بار در شهر ووهان مرکز استان هوبی دیده شد. این بیماری مسری از طریق قطرات تنفسی منتقل میشود ; تظاهرات بالینی آن شامل تب، سرفه و تنگی نفس است که منجر به نومونیا، ARDS (سندرم زجر تنفسی) و تقص کلیه و چند ارگانی میشود. افراد سالخورده با مشکلا زمینه ای (مثل آسم، دیابت و نارسایی قلبی) و افرادی که ضعف سیستم ایمنی دارند بیشتر در معرض عفونت با ویروس COVID-19 قرار دارند. علاوه بر این ، به نظر می رسد با توجه به تغییرات ایمنی و فیزیولوژیکی در دوران بارداری ، زنان باردار در معرض خطر بیشتری از عوارض COVID-19 و مرگ و میر ناشی از آن قرار دارند.

همچنین ، شواهد کافی برای مشخصه های بالینی و انتقال عمودی COVID-19 در دوران بارداری و زایمان وجود ندارد. شناسایی علائم بالینی عفونت COVID-19 در زنان باردار مبتلا به ویروس در مقایسه با افراد غیر باردار و ارزیابی تأثیر آن بر دروان حاملگی و سلامت نوزاد بسیار مهم است.

 یک مطالعه مروری گذشته نگر  توسط Chen و همکاران بر سوابق پزشکی 9 زن باردار مبتلا به ویروس COVID-19 که در بیمارستانی به نام ژونگان در ووهان چین از تاریخ 20 تا 31 ژانویه بستری بودند، انجام شد. بررسی انتقال عمودی داخل رحمی توسط نمونه مایع آمنیوتیک، خون طناب جفتی و نمونه برداری به وسیله سوآپ از گلو نوزادان به منظور وجود ویروس SARS-COV-2و بررسی نمونه اولین شیر مادر به منظور ارزیابی وجود ویروس COVID-19 در شیر مادر انجام شد. تمام 9 زن آزمایش شده در سه ماهه سوم خود سزارین شدند و زایمان زنده داشتند. هیچکدام از نوزادان تازه متولد شده آسفیکیسیا نداشتند و نمره آپگار آنها بالا بود. بنابراین ، علائم بالینی نمونیای COVID-19  در زنان باردار مشابه با افراد غیر باردار بود و هیچ مدرکی مبنی بر انتقال داخل رحمی و عمودی بیماری در زنان باردار مبتلا به عفونت COVID-19 وجود ندارد.
 

SARS-COV-2یک گونه پاتوژن جدید از کرونا ویروس است که برای انسان بیماریزا است. دو گونه جدید قابل ذکر دیگر SARS-COV و MERS-COV( سیندرم تنفسی خاورمیانه) هستند.
 

در مطالعه ی Lu و همکاران، خصوصیات هماتولوژیک نشان داد ویژگی های ناحیه محدود کننده گیرنده گونه SARS-COV-2 شبیه گونه SARS-COV-1 بود بنابراین خطر انتقال عمودی ویروس COVID-19 ممکن است به اندازه ی گونه SARS-COV-1 پایین باشد.

مطالعات گذشته نشان داند ابتلا به ویروس سارس در دروران بارداری با عوارض نامطلوبی مانند سقط جنین، زایمان زودرس، محدودیت های رشد داخل رحمی، لوله گذاری داخل حنجره، بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه و اختلالات انعقادی داخل عروقی منتشر، همراه است.
 بنابراین، رفتار COVID-19 برخلاف رفتارهای گزارش شده توسط Chen و همكاران است ، زیرا آنها عوارض جانبی نامطلوب کمتری را برای مادر و نوزاد گزارش کردند و پیامد های بارداری COVID-19 را ناچیز برشمردند.
 

از طرف دیگر ، در مطالعه دو مورد مبتلا به عفونت MERS-COV در دوران بارداری و بررسی متون انجام شده توسط Alfaraj و همکاران ، گزارش شده است که از 11 زن باردار مبتلا به عفونت MERS-COV، در 10 بیمار عوارض نامطلوب مشاهده گردید. شش نفر  (55٪) از نوزادان در بخش NICU و سه(27%) نفر از آنها فوت کردند. همچنین به دلیل نارسایی شدید تنفسی مادران ، دو نوزاد به طور نارس به دنیا آمدند.
 

در مقاله ای که در 12 فوریه 2020 در مجله Medscape منتشر شد، بیان شد که از آنجا که 2019-nCOV رفتاری مشابه با MERS-CoV دارد ، باید هر مادر بارداری که به عفونت 2019-nCOV مشکوک است ، بطور منظم مورد بررسی قرار گیرد. همچنین ، اگر عفونت 2019-nCOV در دوران بارداری تأیید شود ، مادر و جنین باید بطور منظم پیگیری شوند.
 

علاوه بر این ، در نظری که در 12 فوریه 2020 در مجله لنست منتشر شده است ، توصیه می شود نوزادان متولد شده در خانمهای مبتلا به عفونت COVID-19 مشکوک یا تأیید شده ، حداقل برای دو هفته پس از تولد از مادر جدا شده و از شیر مادر تغذیه نشوند و از تماس نزدیک با مادر تا زمانی که به COVID-19 مشکوک یا آلوده است، جلوگیری شود.
 

در پایان ، به دلیل فقدان اطلاعات کافی در مورد نمونیای COVID-19 در دوران بارداری ، تمام زنان باردار مشکوک به عفونت با COVID-19 باید بصورت گسترده غربالگری شوند و در صورت تایید عفونت ، هم مادر و هم جنین باید به طور گسترده پیگیری شوند.