آیا سیستم آموزش دکترا در ایران سابقه ای از این برخوردهای قانونی و قاطعانه را دارد؟
مدرک دکترای پی اچ دی یک دانشجو که بخاطر سرقت ادبی پس گرفته شد
دانشگاهی در ژاپن پس از بررسی دقیق محتوای پایان نامه یک دانشجوی دکترا مدرک PHD وی را بازپس گرفت و نام وی را در سایت دانشگاه به عنوان متخلف منتشر نمود. آیا در کشور ما سابقه تقلب های اینچنینی در دانشگاهها وجود دارد؟ اگر بلی، آیا دانشگاههای ما سابقه و یا اسم افراد متخلف را (پس از اثبات در دادگاه قانونی) به اطلاع همه رسانیده است؟ جایگاه ما در بیان صادقانه و عادلانه موارد خلاف اخلاق در نشر در دنیا چگونه است؟
دانشگاه Doshisha در ژاپن اخیرا (ژولای 2020) و در سایت خود (لینک زیر) اعلام نموده است که مدرک Nam Hoai Trinh دانشجوی PHD خود را بازپس گرفته است.
این دانشگاه علت بازپس گیری این مدرک را به این صورت بیان میکند:
موارد متعدد از پلاجیاریسم در پایان نامه در بخش هایی از پایان نامه شامل مطالعات گذشته، آنالیز داده ها بطوریکه هسته اصلی پایان نامه را مخدوش میکند.
جزییات بیشتر را میتوانید در این صفحه بخوانید. (نیاز به مترجم گوگل دارد)
صرفنظر از جزییات عادلانه بودن این حکم (که در جای خود نیاز به بررسی دقیق دارد) یک نکته بسیار مهم می بایست مورد توجه قرار گیرد:
"شفافیت در بیان موارد خلاف اخلاق در پژوهش به گونه ای است که در سایت رسمی یک دانشگاه اقدام به انتشار اسم متخلف میکنند."
در کشورهای توسعه یافته "شفافیت" رکن اصلی برای "توسعه" در نظر گرفته میشود.
حال به عنوان یک محقق توجه شما را به سوالات زیر جلب میکنیم:
- در دانشگاههای ما (پس از اثبات جرم) با اینگونه جرایم اخلاق در پژوهش چه رفتاری میشود؟
- آیا "شفافیت" در برخورد با این جرایم وجود دارد؟
- سیاستگزاران اخلاق در پژوهش دانشگاهی چه نقشی در برخورد عادلانه و قاطعانه با این موارد دارند؟
دیدگاه‌های ثبت شده