سردبیر مجله ای که بخاطر تعارض منافع با یک کمپانی تجاری از کارش استعفا داد

سردبیری شغل و یا پیشه بسیار مظلومی است در ایران. از یک سو نه حقوقی میگیریم و نه مزایای مادی خاصی دارد. از سوی دیگر هم در معرض تهدیدها و مشکلات فراوانی هستیم. اما داستان سردبیری وقتی غمناک تر میشود که یک سردبیر بخواهد درست عمل کند و تحت تاثیر مقامات بالاتر دانشگاهی یا کشوری قرار نگیرد. سردبیر یکی از مجلات الزویر، پس از بیان ارتباطات مالی یک کمپانی داروی برای انتشار دو مقاله متناقض در زمینه کووید استعفا داد.  آیا شما مورد مشابهی از این سردبیران شجاع که قلم خود را نمی فروشند دارید؟ 


سردبیر مجله Food and Chemical Toxicology (FCT) در حالی که بیش از یک سال از کارش باقی مانده است، استعفا داد.

خوزه ال. دومینگو، سردبیر، دلیل استعفای زودهنگام خود را "اختلافات عمیق" با مدیریت مجله تحت نظر ناشر الزویر ذکر کرد. 

سردبیر (دومینگو، استاد سم شناسی و بهداشت محیطی در دانشگاه روویرا  در اسپانیا) سه موضوع اصلی را دلیل استعفای خود برشمرده است:

  • 1) یک توافقنامه برای انتشار اسنادی که وی معتقد است موجب "دستکاری در ایمپکت مجله" است.
  • 2) انعقاد قرارداد همکاری با انجمن سم شناسی چین؛ و
  • 3) سرمقاله ای که در ماه فوریه در موضوع « اثرات سمی بالقوه واکسن های COVID-19» منتشر شده بود و توسط وی رترکت شده بود.

این سردبیر پس از 7 سال کار مداوم از مجله استعفا داد زیرا معتقد بود که تعارض منافع مالی یک شرکت با مجله بیش از حد شده بود.

سردبیرانی همچون دومینگو، قلم خود را نمی فروشند، خالصانه و با صداقت تمام کار میکنند. در همه دنیا سردبیران بابت شغل خود بصورت تمام وقت حقوق می گیرند و زندگی نسبتا خوبی دارند. این را مقایسه کنید با سردبیران ایرانی که نه حقوقی میگیرند و نه امیدی به پایداری در مجله دارند. سردبیرانی که با تغییرات اتوبوسی سیاستمداران ودولتها مجبور به ترک سردبیری و از دست دادن زحمات یک عمر خود می شوند. آیا وقت آن نرسیده است که دولت در فکر تغییر در سیاست سردبیری در مجلات ایرانی باشد؟ سردبیر مستقل و مجله مستقل مهمترین رکن شفافیت و پاکی در نشر مقالات هستند.

 


منبع:

- رترکشن واچ