چالشی جدید برای داوری مجلات
چت بات ها یا هوش مصنوعی نمی تواند داور مجلات باشد
قبل از ورود هر تکنولوژی ابتدا می بایست فرهنگ استفاده از آن تکنولوژی در یک جامعه ایجاد شود. هوش مصنوعی یا چت باتها نمی توانند و نباید به عنوان داور علمی در مجلات علمی مورد استفاده قرار بگیرند. این تصور که با کمک هوش مصنوعی میتوان داوران را در مجلات علمی جایگزین کرد، یک ضربه مستقیم به نشر علمی است. سردبیران می بایست با داوران و کمک سردبیرانی که تنها با استفاده از چت باتها داوری میکنند برخورد کنند.
استفاده از چت باتها نه تنها در اصول اخلاق در نشر رد شده است بلکه در کل خطر سرقت ادبی نوشته های یک مقاله را نیز افزایش میدهد. هزاران مقاله علمی میتوانند بدون آگاهی نویسندگان به چتباتها به عنوان داور و بازبین ارسال شوند و به مرور زمان از این مطالب توسط دیگران سو استفاده شود.
AI یا هوش مصنوعی منحصر به فرد است زیرا یک فرد کاملا بیتجربه را (که تاکنون حتی یک مقاله علمی ننوشته است) قادر به داوری میکند. در برخی داوری های اخیر مشاهده شده است که یک داور بدون ارایه شواهد و مستندات یک مقاله را رد کرده است.
با کمک افشاکننده های هوش مصنوعی سردبیران میتوانند داوری های انجام شده با هوش مصنوعی را تشخیص دهند. از سوی دیگر، مقاله محرمانه ما ممکن است اکنون بخشی از مجموعه آموزشی یک چتبات باشد و آنرا در خطر سرقت علمی قرار دهد.
اخیرا گزارشهای مشابهی از سوی سردبیران بیان شده است که متاسفانه این مشکل در حال افزایش است. بسیاری از مقالات علمی ممکن است به زودی توسط چتباتها بررسی شوند (بدون اطلاع نویسندگان آنها) و در نهایت شرکتهای چتبات از دادههای علمی سرقتی آنها سود ببرند.
راهحلها:
- سردبیر می بایست از داوری مقاله مطمن شود و باید کیفیت بازبینی را بدون کند کردن سرعت انتشار بهبود بخشد.
- داوران باید تحت آموزش مجدد قرار گیرند. و افراد بیتجربه یا بی مسوولیت از وظایف مهم کنار گذاشته شوند.
- سازمانهای حرفهای باید بازبینها را به پروفایلهای انتشار علمی آنها لینک دهند و کسانی که از چتبات برای بازبینی استفاده میکنند باید از روند کار مدیریت مقالات مجله کنار گذاشته شوند.
- سازمانهای حرفهای باید از ابزارهای AI برای شناسایی استفاده از چتبات در بازبینیها استفاده کنند.
منبع:
دیدگاههای ثبت شده