هوش مصنوعی با دستکاری در منابع یک مقاله موجب رترکت مقاله و بی آبرویی برای نویسندگان آن شد

نویسندگان مقالات علمی دانشگاهی باید بیشتر از قبل، مراقب استفاده از هوش مصنوعی (مانند ChatGPT) برای کارهای علمی و پژوهشی خود باشند. در حالی که ابزارهای هوش مصنوعی می‌توانند فرایندهای پژوهشی را تسریع کنند، استفاده نادرست از آنها می‌تواند منجر به بی اعتبار کردن حیثیت علمی آنها شود. نویسندگان مسوول باید مسئولیت کامل برای دقت و صحت اطلاعات ارائه‌شده را بپذیرند و همیشه تمام موارد اضافه شده به یک مقاله را به دقت بررسی کنند. هوش مصنوعی باید به‌عنوان یک ابزار کمکی استفاده شود، نه جایگزین دقت انسانی و مسئولیت‌پذیری در پژوهش علمی. در یکی از آخرین رترکتها (بازپس گیری های) علمی، یک مقاله به دلیل ارایه منابع دروغین و ساختگی در بخش منابع (متعاقب استفاده از هوش مصنوعی) پس گرفته شد و تبدیل شد به نقطه سیاهی در کارنامه علمی همه نویسندگان آن. مراقب باشیم.


 

یک مجله بین‌رشته‌ای به نام Environment and Planning E: Nature and Space پس از تحقیق در مورد یک مقاله که در آن یکی از نویسندگان از ChatGPT برای به‌روزرسانی منابع استفاده کرده بود، مقاله را رترکت کرد(پس گرفت). Krithika Srinivasan، یکی از سردبیران این مجله و جغرافیدان در دانشگاه ادینبورگ، تأیید کرد که مجله در حال نهایی کردن استانداردهای لازم برای تصحیح مقاله با هوش مصنوعی است. 

بررسی بیشتر نشان داد که برخی منابع اضافه شده در ویرایش دوم از سوی یکی از نویسندگان، نادرست یا جعلی بوده‌اند ( از جمله ارجاع به مقاله‌ای که قرار است در سال 2026 منتشر شود.). سردبیر اشاره کرد که نسخه اولیه مقاله با منابع صحیح ارسال شده بود، اما خطاها زمانی ایجاد شدند که یکی از نویسندگان، بدون اطلاع نویسنده اصلی، از ChatGPT به جای نرم‌افزارهای معمولی منابع برای وارد کردن استنادات و فهرست منابع استفاده کرده است. 

این افشاگری توسط یکی از خوانندگان مجله به سردبیر اطلاع داده شد. جالب تر اینکه نه نویسنده مسوول و نه هیچکدام از سایر نویسندگان همکار دیگر از این موضوع آگاه نبوده و منابع را بررسی نکرده‌اند و این افزودن منابع توسط یکی از دانشجویان همکار در مقاله صورت گرفته است.

استفاده از استنادات نادرست یا ساختگی تأثیرات دوگانه‌ای بر علم دارد، زیرا توانایی ما برای ارائه منطق بنیادی به آثار ما را محدود می‌کند که می‌تواند منجر به زیر سوال رفتن یکپارچگی دانشمندان در سراسر جهان شود. علاوه بر این، استنادات ساختگی بر معیارهای رتبه‌بندی مجلات و توانایی ما در اطمینان از دریافت محتوای علمی با کیفیت توسط خوانندگان تأثیر می‌گذارد.