کدام محققین در یکسال توانستند هر پنج روز یک مقاله منتشر نمایند. / این ابرنویسنده ها چه توانایی هایی ویژه ای دارند؟ / چند نویسنده ایرانی در این لیست هستند؟

«سرعت متوسط نشر مقاله» و «شرایط نویسنده بودن» دو مساله اساسی است که به ویژه در دو سال اخیر نگاه ناظرین و محققین را به خود جلب نموده است.

در تفسیر تعداد مقالات، ابتدا شایتسه است تا شغل و سمت محققین در نظر گرفته شود. مقاله نیچر به بررسی دقیق این موضوع پرداخته است. از ایران نام ۶ محقق در این لیست ذکر شده است:

• فریدون عزیزی از دانشگاه شهید بهشتی
• محمد رضا گنحعلی از دانشگاه علوم پزشکی تهران
• باقر لاریجانی از دانشگاه علوم پزشکی تهران
• امیر حسین صاحبکار از دانشگاه علوم پزشکی مشهد
• مسعود صلواتی نیاسر از دانشگاه کاشان
• محمد علی محجل شجاع از دانشگاه علوم پزشکی تبریز

این پروژه، از طریق دادگان اسکپوس و در فاصله ی سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶، به بررسی محققینی که در یکسال بیش از ۷۲ مقاله منتشر کرده اند پرداخته است. بیش از ۹ هزار محقق در این بازه یافت شده است. تلاش بر این بوده که در این محاسبه فقط مقالات کامل در نظر گرفته شود و ادیتوریال و نامه به سردبیر و .. در نظر گرفته نشود.
محققین این مقاله اعلام کرده اند که در این پروژه هیچ گونه شواهدی مبنی بر کار غیر اخلاقی این بیش از ۹ هزار نویسنده وجود ندارد.

اکثریت این محققین در حوزه فیزیک بوده اند که تعداد آنها ۷۸۸۸ نفر بوده است. از آنجایی که این محققین در حوزه فیزیک در پروژه هایی با بیش از ۱۰۰۰ مقاله در گیر بوده اند، در نتیجه این نویسندگان از بررسی حذف شده اند.

تعداد ۹۰۹ نویسنده ی دیگر نیز نویسنده های چینی و کره ای بوده اند. البته شاید این موضوع به خاطر یکی شدن نامهای مشابه چینی و کره ای در اسکپوس باشد و محققین این پروژه نویسندگان با این شرایط را نیز از بررسی حذف کرده اند.

در نهایت ۲۶۵ محقق باقی مانده اند. به تمام این ۲۶۵ محقق ایمیل زده شده است و از آنها در مورد روش کار و توانمندیشان در نشر تعداد بالای مقالات سوال شده است که ۸۱ مورد پاسخ هم دریافت شده است. پاسخ ها در فایل همراه مقاله آمده است. اما جوابها معمولا شامل موارد زیر بوده است:

تلاش زیاد، عشق به پژوهش، داشتن تعدادی زیادی دانشجو، درگیر شدن در کارهای گروهی و …. و خوابیدن فقط چند ساعت در روز.

محمد علی محجل شجاع و محمد رضا گنجعلی از محققین ایرانی هستند که به این سوال پاسخ داده اند.

از این ۸۱ نفر که پاسخ دادند این سوال نیز پرسیده شده است که در چند درصد موارد هر ۴ کرایتریای لازم برای نویسندگی را داشته اند؟

۲۷ نفر به این سوال پاسخ داده اند. ۱۹ نفر گفته اند که در بیش از ۲۵ در صد موارد، حداقل یک معیار از نویسندگی را کم داشته اند. ۱۱ نفر نیز گفته اند که تا ۲۵ درصد موارد دو مورد یا بیشتر از کرایتریای نویسندگی را نداشته اند.

از بین این ۲۶۵ نویسنده، تقریبا نصف آنها در حوزه ی پزشکی و علوم زیستی فعالیت داشته اند. وقتی مقالات کنفرانسی هم کنار گذاشته می شود ، سهم علوم پزشکی و زیستی به دو سوم می رسد.

رکورد دار نویسندگان پرکار، Akihisa Inoue رئیس سابق دانشگاه توکیو ژاپن می باشد. این محقق برای ۱۲ سال توانسته نویسنده ی پرکار باشد (نشر حد اقل یک مقاله هر پنج روز)این محقق از سال ۱۹۷۶ تا کنون ۲۵۶۶ مقاله در مجلات نمایه دراسکپوس دارد. هفت مقاله رترکت شده نیز دارد.

این ۲۶۵ محقق از ۲۷ کشور بوده اند. آمریکا با ۵۰ محقق و المان با ۳۸ محقق و ژاپن با ۲۷ محقق بیشترین محققین شدیدا پرکار را داشته اند. مالزی با ۱۳ و عربستان با ۷ نویسنده ی شدیدا پرکار کشورهایی هستن که نسبت غیر متعارفی از این نویسنده ها را در مقایسه با میزان مقالات کشور خود دارند.

یکی از بافته های جالب این مقاله درمورد نشر بخش اعظم مقالات یک محقق در یک مجله بوده است. در این مورد مثال هایی از نشر بیش از ۶۰۰ و بیش از ۴۰۰ مقاله در یک مجله و…. در مقاله اورده شده است.

تنظیم متن: از کانال ساینتومتریک @scientometrics