هر روز شاهد تبلیغ این افراد در فضای مجازی هستیم. دانشجویان و هیات علمی مراقب باشند
رشد روزافزون گروههای غیرمجاز و غیرعلمی مقاله نویسی و پایان نامه نویسی / لزوم برخورد به موقع مسوولین / نباید منفعلانه در انتظار بروز یک رسوایی علمی دیگر به نام ایران در دنیا باشیم
آگهی هایی که بر کف خیابان مقابل همه دانشگاههای کشور هست تا روی دیوار تونل جاده کندوان و از همه بیشتر در فضای مجازی و وب سایتهایی با دامنه .ir (دات آی آر) یا .com.
با دادن شماره تلفن و موبایل و دفتر کار در تهران و شهرستان و حتی با اسم افراد.
کافیست یک سرچ ساده در اینترنت بکنید. بعد تمام است. قیمت و سپس اقدام.
اما آیا واقعیت همین است؟
نه. واقعیت دقیق را از افرادی بپرسید که مقاله آنها -به علت غفلت و ناآگاهی- رترکت Retract شده است.
سوال اول: آیا نوشتن مقاله و پایان نامه طبق قانون جرم محسوب میشود؟
پاسخ: بلی. طبق قانون مصوب تیرماه ۹۶ که به تصویب مجلس و شورای نگهبان رسیده و به وزارتین ابلاغ گردیده است، هر نوع واسپاری نوشتن مقالات و پایان نامه به شخص ثانی جرم محسوب شده و حداقل شش ماه زندانی و جریمه نقدی دارد. (لینک به قانون)
سوال دوم: مسوول مبارزه با این افراد چه نهادی میباشند؟
پاسخ: طبق همان قانون، بازرسان وزارتخانه‌های علوم و بهداشت موظف به شناسایی و معرفی اینها به مراجع قضایی هستند.
سوال: ضرر به دانشجویان و اعضا هیات علمی چیست؟
پاسخ: طبق همان قانون فرد اصلی متضرر همان فرد علمی است که مشمول جریمه و انفصال خدمت و یا زندان (در مواردی) میگردد.
لذا شایسته است تا دانشجویان محترم و عزیز و اعضا زحمتکش هیات علمی در قدم اول مانع از ورود این افراد به مجامع علمی خود و خدشه دار شدن اعتبار علمی خود شوند.
مثال های بارز و آشکار این تخلفات و ضررهای وارده به اعتبار علمی ایران را در قضیه سال گذشته گروه انتشارات Nature و هتک حیثیت علمی اعضا هیات علمی بیش از ۴۰ دانشگاه کشور هستیم. اتفاقی که اگر اقدام به موقع و شایسته با این افراد صورت میپذیرفت، شاهد این حجم گسترده از بی اعتباری محققان در دنیا نبودیم. از آن موضوع تا به امروز حداقل ده مورد مشابه دیگر که موجب آبروریزی بین المللی برای محققان و دانشمندان ما گردیده، رخ داده است. آیا با مسببین اصلی این ماجراها برخورد مناسب صورت گرفته است؟ آیا تعداد افراد حقیقی و یا حقوقی مقاله نویس و پایان نامه نویس تاکنون کاهش داشته است؟ چرا باید این افراد به راحتی در فضای مجازی و حقیقی و دیوارهای شهر و دانشگاه تبلیغات نمایند؟ نقش مهم مسوولین پژوهشی و حراست در وزارتین با این اقدامات حایز اهمیت است.
به دانشجویان و همکاران محترم هیات علمی توصیه میشود:
۱- مراقب این گروهها باشیم.
۲- در فضای مجازی از ورود و تبلیغات آنها جلوگیری نماییم.
۳- عاملین اصلی این گروهها را به مسوولین وزارتین علوم و بهداشت معرفی نماییم.
دیدگاه‌های ثبت شده