معیارهای نمایه سازها ارتقا یافته اند/ زمان انتظار برای ارزشیابی بعدی ۵ الی ۱۰ سال بعد

تحمل هزینه های نشر در یکسال برای مراکز علمی و دانشگاهی مشکل و به ویژه در شرایط بحران اقتصادی این روزها بعضا غیر قابل تحمل می باشد.

از سوی دیگر همه مجلات در نهایت به دنبال ورود به نمایه سازهای معتبر می باشند، زیرا بر اساس یک بیماری قدیمی ایرانی در سیستم ارزشیابی و ارتقا هیات علمی و دانشجویان کشور، همه اعضا موظف به نمایه سازی مقالات خود در ISI ،Scopus و یا PubMed می باشند. لذا مجله بدون نمایه های طراز اول یعنی عدم استقبال محققان از مجله.


در فاصله سالهای ۸۸ لغایت ۹۲ سیاست افزایش مجلات در وزارت بهداشت موجب گردید که تعداد زیادی از مجلات مشابه و تکراری در عناوین مختلف و بدون توجه به ظرفیت تولیدات علمی ایجاد شوند. این افزایش در تعداد خود موجب افزایش بودجه عمومی مورد نیاز در نشریات کشور گردید. حال آنکه کارشناسی تعداد مجلات مورد نیاز به درستی صورت نگرفته بود.

در حال حاضر کلیه نمایه سازهای معتبر دنیا معیارهای ارزشیابی خود را به روز نموده اند. به عنوان مثال اسکوپوس از سال ۲۰۱۷ سختگیری خود را بیشتر نموده است و برای دور بعدی ارزشیابی فرصت انتظار ۵ تا ۱۰ ساله برای مجلات در نظر میگیرد. میزان رد شدن در اسکوپوس نیز از ۳۰درصد در سالهای ۸۸ الی ۹۰ به بالای ۹۷ درصد در دو سال اخیر افزایش یافته است.

به منظور آشنایی بیشتر سردبیران محترم با نحوه داوری های اخیر مجلات ایرانی، جملات زیر که در پاسخ به مجلات ایرانی (بطور تکراری) بیان میشود، درج میگردد. امیدواریم سردبیران محترم با تامل در محتوای علمی مجله خود ابتدا با کمک کارشناسان فنی به ارزشیابی داخلی یا Internal Evaluation در مجله بپردازند.

 

 

Journal 1: Text of email (Review of a journal in Scopus):

Unfortunately, the quality of the content is poor , and more suited to an institutional journal of record than to an internationally competitive journal.

This journal is one of a very large number of mono-institutional university health journals worldwide, which all suffer from the similar constraint of a narrow authorship, readership and editorial base, and which struggle to secure sufficient quality and specialisation of content to become competitive with their national , regional and international competitors. It is also one of a large number of similar journals from Iranian universities which would benefit hugely from greater national and regional collaboration and mergers into fewer, more specialized journals.

While this journal has improved in presentational terms, the fact that it remains primarily an institutional journal continues severely to constrain the quality of content. It remains along way short of international competitiveness and of a quality level to justify accession to SCOPUS. If in the future these comments are addressed, you may decide to submit a new application at any time after the following date: August 2023 (5 years later)

 

 

Journal 2: Text of email (Review of a journal in Scopus):

This is one of the best of a large number of institutional medical journals from iran that I have reviewed in recent times. It copublishes in a complex mix of Farsi and English. There is much interesting loco-regional clinical material which would be read by a much wider international audience if there were co-publication on the web site in English. My preference would be to see the many Iranian institutional university general medical journals re-organise themselves into a national and regional group of subspeciality journals. However, this particular journal will make a strong case for acceptance into SCOPUS if it continues with its loco-regional focus and widens its appeal with full co-publication in Farsi and English.

 If in the future these comments are addressed, you may decide to submit a new application at any time after the following date: July 2013 (5 years later)

 

شایسته است تا قبل از هر اقدام  برای نمایه سازی ابتدا از داشتن معیارهای لازم برای ثبت درخواست آگاه شویم. بهتر است برنامه ریزی های ما در مجلات ۳ ساله و ۵ ساله باشند. یکبار رد شدن در نمایه ساز نمرات منفی جبران ناپذیری در بر دارد.