آیا تحریم تنها دلیل است؟
دسترسی برخی دانشگاههای کشور به ISI محدود است
به تازگی در برخی دانشگاههای کشور دسترسی به پایگاه علمی ISI محدود شده است. این گزارش به بررسی این محدودیت و ارایه راهکار میپردازد.
پایگاه استنادی و نمایه سازی ISI وابسته به Thomson Reuters محل جستجو و ارجاع محققین برای نگارش گزارشات و انجام تحقیقات علمی میباشد. این موسسه خصوصی آمریکایی، طبق آخرین گزارش سال ۲۰۱۲ خود ۴۱ مجله ایرانی را نمایه میکند. در این پایگاه با عنوان ISI web of science آخرین مقالات نمایه و قابل جستجو میباشد. یکی از شروط اصلی ارتقا علمی آموزشی هیات علمی دانشگاههای ایران، داشتن مقاله نمایه شده در این پایگاه میباشد با این وجود از حدود یک ماه پیش دسترسی محققین بسیاری از دانشگاههای علوم پزشکی کشور از این پایگاه محدود شده است.
یکی دیگر از محصولات این موسسه که مورد استفاده هیات تحریریه مجلات قرار میگیرد، Journal Citation Report میباشد که برای تعیین و پایش ضریب نفود (Impact Factor) بدان مراجعه میشود.
از سوی دیگر پایگاههایی مانند Scopus بدون محدودیت در اختیار محققین بوده و میتوانند بعنوان جایگزین مناسب و کاملتر مورد استفاده قرار گیرند. طبق آمار Scopus با پوشش بیش از ۵۰ میلیون رکورد علمی ۲۷% بیشتر از ISI ظرفیت جستجو دارد. یکی از محدودیتهای دیگر ISI پولی بودن استفاده از آن است که همه کاربران می بایست برای استفاده از خدمات آن حق اشتراک (Subscription fee) را پرداخت نمایند. باتوجه به شواهد موجود و وجود مجلات مختلف نمایه شده در ISI ، بدون شک تحریمهای علمی نمیتواند بعنوان تنها عامل محدودیت اخیر مطرح باشد و شایسته است با درایت و پیگیری مسوولین مربوطه رفع گردد.
دکتر سید موید علویان،
استاد دانشگاه،
رییس هیات مدیره، انتشارات کوثر
دیدگاههای ثبت شده