Index copernicus چیست؟
Index copernicus چیست؟
Index Copernicus که به اختصار آن را IC می نامیم سازمانی مبتنی بر وب، در سال ۱۹۹۹ میلادی با هدف در اختیار گذاشتن ابزارهای ضروری برای محققین، مدیران پژوهشی و سازمان های دولتی تأسیس شد.
IC دارای یک سیستم ارزیابی پژوهشگران می باشد که برای آنالیز جنبه های مختلف فعالیت های حرفی طراحی شده است و یک گزارش عملکرد سالانه فردی و تحلیلی از فعالیت های انتشاراتی محقق به زبان ریاضی ارائه می دهد. این سیستم هم چنین قادر به اندازه گیری پتانسیل یک فرد یا گروه تحت یک پروژه پیشنهادی می باشد.
IC یک پلت فرم عالی برای در ارتباط بودن محقیقن و دانشمندان و اجرای طرح های پژوهشی مشترک است. این پلت فرم همکاری که گروه های پژوهشی مجازی (VRG) نامیده می شود با هدف افزایش عملکرد پژوهشی طراحی شده است به طوریکه مجموعه ای از ابزارهای ضروری برای ترویج پژوهش بین المللی را در اختیار می گذارد.
تفاوت IC با دیگر سیستم ها:
| سایر سیستم ها | Index Copernicus |
| برای ارزیابی محلی، منطقه ای، ملی طراحی شده است | توانایی ارزیابی ملی و بین المللی به صورت یکپارچه |
| عدم انعطاف پذیری | انعطاف پذیری |
| توانایی بازتاب نیازها و اولویت های مناطق دیگر را به راحتی ندارد | IC قادر به ارزیابی در دو سطح ملی و بین المللی می باشد |
| سیستم های موجود تنها قادر به ارزیابی یکی از سه گزینه مقالات، محققین و مؤسسات می باشند | IC از فرمول ریاضی برای ارزیابی مقاله، محقق و مؤسسه استفاده می کند |
| تغییرات در مقالات، محققین و یا مؤسسات به صورت جداگانه انجام میشود و تأثیر یکی بر دیگری مشخص نمی شود | تغییرات در یکی از مؤلفه های سیستم به صورت اتوماتیک بر مؤلفه های دیگر اثر می گذارد |
| تهیه گزارشات و اطلاعات تحلیلی به زمان نیاز دارد | گزارشات و اطلاعات تحلیلی به صورت آنلاین و در محیطی ایمن قابل دسترسی است |
| تصمیم گیری به دلیل پایگاه داده های مجزا سخت می باشد | تصمیم گیری آسانتر، سریع و در زمان مناسب است. |
ارزیابی تحت یک پارامتر:
تا به حال، متداول ترین روش ارزیابی علمی، ارزیابی بر مبنای استنادات (Citations) بوده است. در این روش حوزه های دیگر فعالیت های حرفه ای که به اندازه استنادات به یک مقاله مهم است به حساب نمی آید. یکی از ضعف های این روش استنادات منفی هستند. ژورنال های نامناسب و غیر معتبر به دلیل خود استنادی و یا نقد نویسندگان بر آنها، به تعداد زیادی مورد استناد قرار می گیرند. هم چنین استفاده از ضریب نفوذ (Impact factor) برای ارزیابی جایگاه یک محقق نشان دهنده استفاده اشتباه از این پارامتر عددی است. این پارامتر برای ارزیابی ژورنال می باشد و نه محقق.
ارزیابی چند پارامتری:
ایندکس کوپرنیکوس در ارزیابی خود ۱۶ حوزه فعالیت حرفه ای را در نظر میگیرد که هر یک از این ۱۶ مورد در محاسبه ارزش ایندکس کپرنیکس کلی (ICV) دارای وزنی می باشد.
این ارزش دارای سه زیر شاخه می باشد:
۱) پتانیل پژوهشی
۲) شاخص نوآوری
۳) فعالیت های آموزشی
روش ارزیابی ایندکس کپرنیکس در سال ۲۰۱۲:
گام ۱٫
تجزیه و تحلیل دقیق پارامتری
پارامترهای زیر مورد ارزیابی قرار می گیرند
کیفیت علمی (۵۸%) (۵۸۰ امتیاز)
کیفیت ویراستاری (۲۰%) (۲۰۰ امتیاز)
دسترسی بین المللی (۱۳٫۵%) (۱۳۵ امتیاز)
تناوب، نظم، پایداری (۵%) (۵۰ امتیاز)
کیفیت فنی (۳٫۵%) (۳۵ امتیاز)
۱۰۰۰ base points(100%)
گام ۲٫
تجزیه و تحلیل نمره منفی
الف. شماره های نامنظم یا دیر: تاخیر تا یک دوره انتشار (۳۰- امتیاز)، شماره های مشترک (۵۰- امتیاز) و تأخیر بیش از یک دوره انتشار (۶۰- امتیاز)
ب. قراردادن تبلیغات غیر اخلاقی: درون یک مقاله (۶۰- امتیاز)، قبل یا بعد از یک مقاله (۴۰- امتیاز)
گام ۳٫
تناوب، نظم، پایداری(۵%)
الف. اهمیت علمی موارد منتشرشده (۲۰± امتیاز)
ب. به روز بودن محتوا (۲۰-۰ امتیاز)
ج. ارزش آموزشی (۲۰-۰ امتیاز)
چگونه ارزش ایندکس کوپرنیکس محاسبه می شود؟
ابتدا امتیازات اولیه (BP) به نمره کل عمومی (TBS) که تا ۱۰ می باشد تبدیل می شود، سپس
الف. برای ژورنال هایی که در محتوای کنونی(Current Content) نمایه می باشند. ICV بر مبنای فرمول زیر محاسبه می شود:
۹ + [(TBS)×(IF)]
به طوریکه IF برابر با مقدار ضریب نفوذ می باشد.
این فرمول حداقل ICV برابر با ۹ را برای ژورنال های نمایه شده در محتوای کنونی (Current Content) را تضمین می کند.
ب. برای باقی ژورنال ها که در محتوای کنونی(Current Content) نمایه نمی باشند TBS=ICV می باشد.
Iکیفیت علمی:
پارامترهای زیر مورد ارزیابی قرار می گیرند:
۱٫ نمایه بودن بین المللی
سه سطح نمایه بودن تعریف شده است:
الف. سطح پایه- نمایه بودن در پایگاه داده های کتاب شناختی غیر از MEDLINE/MEDICUS و محتوای کنونی (Current Content)
ب. سطح MEDLINE- نمایه بودن در MEDLINE/MEDICUS.در صورتی که فایل های XML مورد نیاز MEDLINE ارسال نشده باشد امتیاز پایین می آید.
ج. نمایه بودن در Philadelphia Institute of Scientific Information’s Master Journal List.
۲٫ درصد سالانه مقالات پژوهشی اصلی(original research articles)
یک مقاله پژوهشی اصلی، نتایج تحقیقات تجربی( بالینی یا آزمایشگاهی) را ارائه می کند و شامل بخش های background, material and methods, results, discussion, conclusions, references می باشد.
۳٫ تعداد مقالات چاپ شده در سال از کشورهایی غیر از کشوری که ژورنال در آن چاپ می شود که نشان دهنده درجه پذیرش ژورنال در مارکت (بازار) بین المللی است.
۴٫ تعداد کل مقالات چاپ شده در سال
تنها مقالات منتشر شده در شماره های اصلی در نظر گرفته می شوند و مقاله های منتشر شده در شماره های ویژه و یا ضمیمه به حساب نمی آیند.
۵٫ هیئت تحریریه بین المللی باعث افزایش امتیاز می شود.
II کیفیت ویراستاری
۱٫ همه موارد زیر باید در صفحه کاور مشاهده شود: عنوان، ISSN ، جلد، شماره، ماه و سال
۲٫ موارد زیر که در دستور العمل ژورنال ها برای نویسندگان قرار دارد باید رعایت شود:
الف. خلاصه مقاله بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ لغت و دارای ساختار مقاله. خلاصه مقالات با کمتر از ۲۰۰ لغت و رعایت نکردن ساختار امتیاز منفی می گیرند.
ب. واژه های کلیدی نباید در عنوان آمده باشد. نویسندگان می بایست از فهرستMeSH برای انتخاب واژه های کلیدی استفاده کنند.
ج.تقسیم بندی مقاله به صورتbackground, material and methods, results, discussion, conclusions references
د. مرجع ها به صورت متوالی و به ترتیبی که در متن به آنها استناد شده است معرفی شده باشند. اسامی شش نویسنده اول داده شود و نام ژورنال ها بر مبنای استاندارد Medline مخفف شود.
۳٫ اطلاعات برای نویسندگان باید در هر شماره از ژورنال موجود باشد. قوانین عمومی مربوط به ارزیابی یک مقاله
۴ . جزئیات ویرایش یک مقاله در مرحله آماده سازی
۵ . اطلاعات تحریریه می بایست شامل لیست اعضای هیئت تحریریه و آدرس آنها، نام و آدرس ناشر، ISSN وفصلنامه یا ماهنامه بودن ژورنال باشد.
۶ . تبلیغات می بایست در صفحه ابتدایی و یا انتهایی ژورنال آورده شود.
III در دسترس بودن بین المللی
دسترسی بین المللی برای توسعه یک ژورنال علمی ضروری است. برای این منظور دو عامل زیر مهم است:
۱٫ زبان انتشار: ترجیحا انگلیسی، ژورنال هایی با زبان دیگر می بایست عنوان و خلاصه مقاله به انگلیسی داشته باشند و هم چنین اشکال و جداول نیز زیرنویس انگلیسی داشته باشند.
۲٫ دسترسی اینترنتی: انتشار اینترنتی ژورنال شانس گسترش و پیشرفت مجله را بالا می برد.
IV تناوب، نظم، ثبات در بازار
۱٫ ژورنال هایی که شماره های آن ها به صورت نامنظم به چاپ می رسد امتیاز پایینی می گیرند.
۲٫ ژورنال هایی که به طور متناوب در بازار وجود دارند امتیاز بیشتری می گیرند.
V کیفیت فنی
کیفیت کاغذی و رنگی بودن ژورنال ها ازمواردی است که در کیفیت فنی ارزیابی می شود.
دیدگاه‌های ثبت شده