قوانینی که باید به روز شوند
شرایط و وظایف یک سردبیر در مجلات دانشگاهی: بازنگاهی به قوانین جاری کشور
سردبیر (editor-in-chief) در مجلات دانشگاهی اصلی ترین و مهمترین عضو و پاسخگوی همه امور مجله از مراحل پذیرش (submission) تا آخرین مراحل انتشار (publish) میباشد. در رده بندی و سلسله مراتب مجله سردبیر بالاترین رکن میباشد. با استناد به قوانین فعلی هیچگاه نمیتوان از شرایط و وظایف استاندارد یک سردبیر در مجلات آگاه شد زیرا که متاسفانه در کشور ما تاکنون هیچ قانون مکتوبی در این باره به تصویب نرسیده است. امیدواریم نوشتار ذیل بتواند خطوط کلی را ترسیم نماید.
شرایط سردبیر:
سردبیر باید از نیروهای فعال و متخصص در حوزه مجله باشد. شرایط ذیل بطور پیشنهادی است. این شرایط در توفیق وی نقش بسزایی دارند.
- عضو هیات علمی کاملا مرتبط با موضوع مجله
- نیروی تمام وقت (زمان مورد نیاز: ۴ ساعت در روز) حداقل به مدت دو سال
- تسلط کامل به زبان انگلیسی و مکاتبات اداری
- چاپ حداقل ۱۵ مقاله علمی پژوهشی در حوزه مجله
- تسلط کامل به کامپیوتر و اینترنت
وظایف سردبیر:
سردبیر مجموعه وظایفی را در مجله به عهده دارد که از زمان تاسیس مجله (funding) و سیاستگزاری تا مراحل پذیرش (submission) و انتشار مجله (publish) را شامل میشود.
- مدیریت کامل مقالات
- مدیریت کامل کاربران
- اتخاذ کلیه تصمیمات و ابلاغ به نویسندگان (decision making)
- برگزاری منظم جلسات هیات تحریریه
- معرفی ارکان مجله (select staff)
- سیاستگزاری علمی در جهت پیشرفت مجله
- نوشتن مقالات سردبیری (editorial)
یک سردبیر باید داشته باشد:
- استقلال در تصمیم گیری
- توانایی جذب مقالات با کیفیت علمی از دانشمندان همکار
- رعایت عدالت در قضاوت و داوری مقالات
- عاری از هر نوع تداخل با علاقه های شخصی (conflict of interest)
- قدرت انتخاب ناشر مناسب (publisher)
- ایجاد انگیزه در تیم داوری
- تمکن مالی برای اداره مجله
سردبیر و سه R معروف
سرانجام یک سردبیر باید بتواند تعادل بین سه R را برقرار نماید:
- Resource یا منابع شامل افراد و پول
- Readers یا خوانندگان شامل خواسته ها و نیازهای خوانندگان
- Reliability یا پایایی و اطمینان برای نویسندگان و همکاران مجله
در کشور ما:
اما این بدان معنا نیست که سردبیر میتواند همه امور را در مجله به تنهایی انجام دهد. او باید در نقش یک رهبر (leader) با حمایت ارکان علمی و تیم اجرایی به اهداف عالیه مجله دست یابد. در نظر گرفتن شرایط فوق است که موجب موفقیت در یک مجله علمی میشود.
حال سوال این است که:
- چند درصد از سردبیران مجلات ایرانی از شرایط و وظایف فوق آگاهند و چه میزان این مسایل را در اداره مجلات در نظر می گیرند؟
- آیا سردبیر در مجلات ما همانند سایر اعضا هیات علمی دانشگاه روزی بازنشسته میشوند یا بطور دایمی و تغییر ناپذیر حتی با وجود عدم دستیابی به اهداف مجله همیشه در راس می مانند؟
- میزان وقتی که یک سردبیر در مجله صرف میکند چقدر میباشد؟
- آیا سردبیر تنها یک نقش تشریفاتی و یا سیاسی است؟
- طبق قوانین فعلی آیا باید همیشه سردبیر یک مجله تخصصی به اجبار یا هر دلیل دیگری رییس یک دانشگاه یا مرکز تحقیقات باشد؟ آیا حیات مجلات و تامین بودجه لازم برای اداره این اجبار را دامن میزند؟
- چرا مسوولین سیاستگزار به فکر تامین منابع مالی مستقل برای سردبیران و مجلات نیستند؟
پاسخ به این سوالات و بسیاری سوالات مبهم دیگر میتواند نقشی مهم در ارتقا کیفیت و کمیت مجلات دانشگاهی ایفا نماید. امید که مسوولین دولت و سیاستگزاران در وضع قوانین جدید تجدید نظر اساسی بنمایند که البته در این بین نباید نقش انجمن سردبیران کشور را در تغییر این قوانین نادیده گرفت.
نویسنده:
دکتر سیدمحمد میری
مدیر عامل،
انتشارات کوثر
دیدگاههای ثبت شده