نشر آنلاین زودتر از موعد
نشر آنلاین زودتر از موعد یا inpress چیست و چرا به ارتقا سطح کیفی مجلات کمک میکند؟
فرآیند نشر مقالات، پروسه ای زمان بر است که از زمان پذیرش هر مقاله آغاز میشود و تا نمایه سازی آن نیز ادامه دارد. یکی از مراحل مهم در نشر مقالات، تخصیص مقاله به یک شماره از مجله (ولوم و ایشو – Vol & Issue) است.
بسیاری از مجلات قانونی دارند که تا زمانی که مقالات به یک شماره مشخص تخصیص داده نشوند، اقدام به نشر آنها نمیکنند. استدلال آنها نیز برای چنین موردی این است که تا زمانی که مقاله دارای ولوم و ایشو نشده است، ارجاعات آن در سایر مقالات به درستی محاسبه نخواهد شد.
در روش نشری که برخی انتشارات بزرگ در دنیا استفاده میکنند، هر مقاله پس از پذیرش در وبسایت مجله بدون ولوم و ایشو (به صورت InPress – در حال نشر) رونمایی میشود. همچنین به این مقاله DOI نیز تخصیص داده میشود. بدین صورت زمانی که مقاله به این صورت منتشر میشود، علیرغم این که فاقد ولوم و ایشو است، توسط DOI قابل ارجاع خواهد بود. در نتیجه دو سناریو برای نشر مقالات به صورت زیر وجود خواهند داشت:
۱- مقاله ای که قرار است در ماه آوریل ۲۰۱۶ منتشر شود، در زمان استاندارد منتشر شود و در نتیجه تا انتهای سال ۲۰۱۶، حدود ۵ ماه برای دیده شدن و دریافت ارجاع زمان خواهد داشت.
۲- مقاله ای که قرار است در ماه آوریل ۲۰۱۶ منتشر شود، در فوریه ۲۰۱۶ (پس از پذیرش) منتشر شود و تا انتهای سال ۲۰۱۶ حدود ۱۰ ماه زمان برای دیده شدن و دریافت ارجاع زمان خواهد داشت.
بدیهی است که سناریوی دوم، کمک شایانی به مشاهده بیشتر مقالات و در نتیجه دریافت ارجاعات خواهد کرد.
مزیت دوم این روش افزایش رضایتمندی نویسندگان به دلیل کاهش شایان فاصله بین پذیرش مقاله تا نشر آنلاین آن و دریافت نسخ HTML و PDF خواهد بود.
مزیت سوم این روش امکان مشاهده مقاله توسط همه نویسندگان و حتی خوانندگان، ارائه نظرات و جمع بندی و اجرای نظرات قبل از نشر نهایی است. به این صورت نویسنده میتواند اطمینان داشته باشد مقاله ای که منتشر میشود، توسط طیف وسیعی از افراد مطالعه شده است و تمامی اشکالات و موارد مبهم احتمالی آن نیز برطرف شده است.
چه نگرانی هایی در این خصوص وجود دارد؟
نگرانی اکثر نویسندگان و مجلات از اجرای این روش، عدم شمرده شدن ارجاعات مقاله بدون ولوم و ایشو برای نسخه نهایی مقاله است. این مشکل با استفاده از DOI حل میشود. به این صورت که تا قبل از استفاده از DOI، سایر مقالات به نویسنده، نام مقاله، نام مجله، ولوم، ایشو، و سال انتشار ارجاع میدادند. در حالی که با استفاده از DOI، ارجاعات به همین DOI خواهد بود و در نتیجه در خصوص جابجایی مقاله، ارجاع هنوز پابرجا خواهد ماند. دو سناریو در خصوص ارجاعات به صورت زیر وجود دارد:
ارجاع با استفاده از مشخصات مقاله:
Alavian, S. M., et al. (2016). “Recommendations for the Clinical Management of Hepatitis C in Iran: A Consensus-Based National Guideline.” Hepat Mon 16(8): e40959.
ارجاع با استفاده از DOI مقاله:
DOI: 10.5812/hepatmon.guideline
یا
Alavian, S. M., et al. (2016). “Recommendations for the Clinical Management of Hepatitis C in Iran: A Consensus-Based National Guideline.” Hepat Mon 16(8): e40959. [DOI: 10.5812/hepatmon.guideline]
بدیهی است که در روش دوم، ارجاعات مقاله در صورت جابجایی بین ولوم و ایشوهای مختلف همچنان موجود، قابل شمارش و قابل پیگیری خواهند بود.
جمع بندی
نشر مقالات به صورت این پرس، روشی برای افزایش مدت زمان visibility مقالات، افزایش چشمگیر سرعت نشر، افزایش ارجاعات مقالات و شفاف سازی مقالات موجود در هر مجله است. شایان ذکر است این روش با تمام جزییات و ملاحظات برای تمامی مجلات در انتشارات کوثر انجام میشود و تمامی مجلات میتوانند از خدمات نشر InPress این انتشارات، به نحو احسن استفاده کنند.
دیدگاههای ثبت شده