از سوی بسیاری از ناشران بین المللی تحریم های ظالمانه نویسندگان ایرانی شدت گرفته است

ابتدا خبرها جسته و گریخته و مورد به مورد بود. اما حالا دیگر از هر دونفر هیات علمی ، یک نفر تجربه مستقیم رد مقالات در بررسی اولیه به دلیل ایرانی بودن را دارد.

همه نامه ها هم از سوی سردبیر مجلات و به استناد قوانین ظالمانه آمریکا و  OFAC در تحریم نویسندگان ایرانی است.

ابتدا ناشرین کوچکتر مانند تیلور فرانسیس و حالا ناشرین بزرگ مانند وایلی و الزویر.

مسوولین ما در برابر این حملات ظالمانه چه کرده اند؟

ابتدا کتمان مسئولین پژوهش و رد هرنوع تحریم نویسندگان بود و حالا که کار بالا گرفته ، سکوت مطلق و سنگین در بدنه سیاستگزاری پژوهش کشور حکمفرماست.

محققین و نویسندگان همه این جمله را در یکسال اخیر دریافت کرده اند: "بدلیل دولتی بودن شما و در راستای سیاست های OFAC ، از بررسی مقاله شما معذوریم."

به راستی کجای این مشکل لاینحل است؟

• آیا سیاستگزاران پژوهشی جلسه ای در این خصوص داشته اند؟
• آیا حل این معضل فراگیر اولویتی داشته است؟
• نتایج جلسه یا بررسی احتمالی چه بوده است؟راهکار مقابله با این تحریم علمی چیست؟

راهکار چیست؟

تنها برای تنویر افکار عمومی و شاید کمک به سیاستگذاران خدوم پژوهشی برخی از ساده ترین راهکارها برای احقاق حقوق نویسندگان و محققان ایرانی به این شرح اعلام می گردند:

• 1-     تغییر آیین نامه ارزشیابی و ارتقا هیات علمی و رفع نیاز از انتشار مقاله در مجلات خارجی با ناشرینی که اهداف ظلمانه تحریم را اجرا می کنند.
• 2-     ایجاد یک لیست سفید White List  از مجلاتی که مقالات ایرانی را بررسی و منتشر می کنند.
• 3-     تقویت مجلات ایرانی و تشویق نویسندگان به انتشار مقاله در آنها
• 4-     تقویت نمایه سازهای داخلی مانند ISC
• 5-      حذف الزام مجلات ایرانی برای نمایه شدن در سازمان های مدافع تحریم های ظالمانه آمریکا

با وجود راه حل های موثر فوق سوال اساسی این است که در حمله همه جانبه دشمنان ایران به نویسندگان ، مسئولان ما چرا در حل این مشکل تعلل می کنند؟

آیا بزرگترین چالش یکسال اخیر برای هیات علمی و دانشجویان برای آنها اولویت ندارد؟

منتظر پاسخ مسئولان ذیربط هستیم.