هر روز شاهد مواردی از انتشار سالامی در مجلات ایرانی هستیم

توضیح واضحات:

1. هر دانشجوی PhD (و یا دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی) برای دفاع خود مجبور به انتشار دو مقاله در یکی از مجلات معتبر نمایه شده در نمایه های سطح یک هستند.
2. انتشار سالامی به حالتی اطلاق میشود که از یک پروژه تحقیقاتی دو یا سه مقاله با جمعیت نمونه یکسان و شرایط یکسان استخراج میشود. (لینک)
3. انتشار سالامی جرم محرز اخلاق در نشر و از مصادیق "سرقت علمی" است. (لینک)

سوالات:

1. چرا در روز روشن دانشجویان را مجبور به سرقت علمی میکنیم؟
2. آیا نمیدانیم که این قانون مضحک موجب گسترش فساد در علم کشور است؟
3. آیا مسوولین قدرت تغییر این معیار در فارغ التحصیلی دانشجویان را ندارند؟
4. آیا این مشکل تنها مختص ایران است؟ روش فارغ التحصیلی در سایر کشورهای دنیا چگونه است؟
5. آیا دانشجویان ما به راحتی میتوانند در مجلات خارجی مقالات خود را منتشر کنند؟

تنها کافیست بدانید که به عنوان یک ناشر متوسط، هر هفته حداقل با 20 مورد انتشار سالامی مواجه هستیم. از این 20 مورد، نویسندگان حداقل 19 مورد "نمیدانند" که در حال انجام یک جرم واضح اخلاق در پژوهش هستند. آن یک نویسنده ای هم که میداند میگوید: "آیا چاره دیگری هم داریم؟"

مسوولین دولت قبلی که خود را به خواب زده بودند. لطفا حداقل مسوولین دولت جدید فکر اساسی برای این معضل رو به گسترش بکنند. بی آبرویی علم ایران و اتهامات متعدد به پایان نامه فروشی و مقاله فروشی و جعل سیستم داوری و رترکتها کم بود این یکی هم به افتخارات ایرانیان در حال افزوده شدن است.

البته خیلی جای تعجبی ندارد وقتی معاون وزیر همین دو سه سال اخیر، خودش اقدام به سالامی میکند و هیچ کسی نمیتواند از وی بازخواست کند. حتی کمیته اخلاق در پژوهش وزارتش. چرا؟ خوب معلوم است: تضاد منافع و عدم استقلال کمیته اخلاق.