هر روز شاهد مواردی از انتشار سالامی در مجلات ایرانی هستیم

درود. سرقت علمی در تحقیقات بسیاری از دانشجویان دیده مي شود و آنچه در باره سرقت ادبی و سالامی نوشته اید، کاملا درست است اما گمان می کنم یک نکته ای مغفول واقع شده است. اگر نگاهی به پذیرش دکتری در سنوات گذشته بیندازیم و یکی دو دهه قبل را نگاه کنیم در می یابیم تعداد کسانی که به این مقطع (PhD) راه می یافتند بسیار محدود بود و آنها که شایستگی علمی برای تحصیل در مقطع دکتری می یافتند در نوشتن مقالات چندان مشکلی نمی دیدند چون توانایی علمی داشتند. مشکل از جایی آغاز شد که متقاضیان مدرک عازم کشورهای دور و نزدیک شدند تا دکتر شوند. در کشورهای دیگر گاهی دانشگاه هایی می یابید که تعهدی در خود نمی بینند تا به‌ دانشجوی خارجی همه آنچه برای یک تخصص لازم است ، بیاموزند. این دانشگاه ها مدارکشان حتی در کشور خودشان چندان اعتباری ندارد لذا هرکسی می تواند به سادگی به اخذ مدرک دکتری نائل شود و گاهی نیز این مدرک را به بهایی ناچیز خریداری کند. پس عده ای می رفتند سیاحتی می کردند، دلار مملکت را برای هیچ و پوچ هزینه می کردند و با یک مدرک دکتری باز می گشتند؛ پس باید چاره ای می اندیشیدند و به این نیاز پاسخ داده می شد، پس پذیرش ها در داخل افزایش یافت تا از خروج جلوگیری شود. البته ناگفته نماند دانشگاه های معتبر و دانشجویان متعهد و جویای علم در سرزمین های دور یا نزدیک به واسطه اینچنین اتفاقات نامیمون و نامبارک در معرض ارزشیابی های ناعادلانه قرار گرفتند و قرار می گیرند. در هر جای دنیا تمایل به تحصیل را می ستایند اما هیچ جای دنیا تضمین نمی کنند که هر کسی در دوره تحصیلی خاصی ثبت نام کند حتما مدرک دریافت خواهد کرد. متاسفانه در کشور ما در سال های اخیر تب گرفتن عنوان دکتری چنان داغ شده است که هر کسی گمان می کند باید دکتر باشد تا از جامعه عقب نماند، در حالی که تعداد زیادی از این افراد شایسته مدرک دکتری نیستند و نباید تا مرحله اخذ رساله بالا بیایند و گمان نمی کنم در آزمون جامع و طی دوره آموزشی شایستگی آن ها به اثبات رسیده باشد. با ترفند های مختلف به رساله می رسند و آنگاه درمانده و ناتوان و نگران این که در مقابل خانواده و دوستان و ... خجل و سرافکنده شوند و ناتوانی آن ها آشکار گردد به هر ریسمانی چنگ می زنند و به این ترتيب با ایجاد فضای آلوده در نشریات و... که با دریافت هزینه های چند میلیونی به چاپ مقاله اقدام می کنند راه برای افراد شایسته نیز نا هموار می شود. مقالات بسیار خوب و ارزشمند با بهانه های واهی از گردونه خارج می شود تا مقالاتی با پشتوانه پول راهی نشر گردند، مقالاتی که سرقت ادبی و سالامی در آن ها مشهود است. و این دردی است که هنوز درمانش یافته نشده است. به قول مهرداد اوستا از درد سخن گفتن و از درد شنیدن با مردم بی درد ندانی که چه دردی ست

با سلام و عرض ادب این مسئله یکی از معضلات اصلی برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی مخصوصا پی اچ دی است که همانطوریکه بدرستی ذکر کردید باعث سرقت علمی و پژوهشی و اعمال خلاف اخلاق میشود. انشالله با تدبیر صحیح و اتخاذ یک استراژی درست در سطح وزاتخانه این موضوع پیگیری و مشکل برطرف شود.

سلام بسیار متن جالب و درست و قابل تاملی را انتشار داده اید. ممنون از شما