انتشارات کوثر با افتخار اعلام میدارد که پس از تلاش بی وقفه موفق به ورود و کسب مجوز فنی برای استقرار سامانه Publons در 17 مجله خود گردید. استقرار این سامانه در مجلات یک ناشر، مستلزم هماهنگی فنی و کسب گواهی فنی از شرکت Clarivate (مالک مجموعه ISI web of Science) میباشد. این مجوز در بین ناشرین منطقه خاورمیانه برای اولین بار صورت میگیرد.  برای کسب اطلاع از پابلونز و مزایای آن به ادامه مطلب مراجعه نمایید. این انتشارات تنها نماینده رسمی پابلونز در خاورمیانه میباشد. کلیه داوران محترمی که تاکنون در یکی از مجلات فوق داوری کرده اند میتوانند به راحتی داوری خود را به پابلونز و پروفایل خود در پابلونز ارسال نمایند. برای این کار لطفا وارد اکانت خود در مجله مذکور شده و داوری تمام شده خود را به پابلونز ارسال نمایید.

مجلات با داوری باز شفاف ترین مدل داوری میباشد که کلیه نظرات داوران به صورت آنلاین در سایت مجله منتشر میشود. از جمله مزایای داوری باز در مجلات یا OPR ، افزایش اعتبار مجله و افزایش اعتماد نویسندگان به عدالت در مجله میباشد. برای استقرار OPR در مجله نیز به زیرساختهای فنی متعددی در وب سایت نیاز است. اما آیا همه ماجرا به همینجا ختم میشود؟ بزرگترین مشکل اغلب مجلات دنیا در "داوری عادلانه " و "داوری کافی" است. عادلانه یعنی درست داوری کردن و دوری از هر نوع رانت و پارتی بازی و روابط. دواری کافی هم یعنی داوری که در آن استانداردهای داوری رعایت شده باشند. اولین قدم در راه اندازی "داوری باز" مشکل فنی و وب سایتی نیست، بلکه مشکل "فرهنگی" در داوری ناعادلانه است. در قدم اول به سردبیران عادل و شجاعی نیاز داریم که قدرت اصلاح سیستم معیوب و فاسد داوری مجلات خود را داشته باشند. ​​​​​​​شاید این سردبیران "جوان" هم باشند. به نظر میرسد برای گذر از "رانت های سنتی" در پذیرش مقالات بی کیفیت اول باید به فکر تعویض سردبیران سنتی و قدیمی خود باشیم. چیزی که حتی صحبت از آن در ایران، با واکنشهای شدیدی ربرو میشود. آیا مالکین مجلات و دانشگاهها و موسسات توانایی و اجازه تغییر مدیران سنتی و قدیمی خود را خواهند داشت؟ آیا اجازه حضور اعضا هیات علمی جوان را به مجلات "خانوادگی و فامیلی" خواهند داد؟

اولین بار در سال 2013 گروه مجلات EMBO مدل جدیدی از داوری در مجلات علمی را بیان نمودند که در آن بطور پابلیک همه نظرات داوران و پاسخ نویسندگان قابل مشاهده بود. به این مدل داوری در مجلات، داوری باز یا Open Peer Review اطلاق میگردد. در "داوری باز" همه نظرات داوران بطور عمومی در سایت مجله منتشر میشود. "داوری باز" خود به دو مدل : "داوری باز ناشناس"  و یا "داوری باز با امضا داور" تقسیم میشود. مزایای داوری باز در مجلات یا OPR شامل: 1)    افزایش اعتبار مجله در محافل علمی و ارزشیابی، 2)    افزایش اعتماد نویسندگان به عدالت در مجله، 3)    آموزش به نویسندگان و دانشجویان برای پرهیز از خطاهای علمی در مقاله خود، و 4)    افزایش رضایت داوران و اسوشیت ادیتورها، میباشند.  انتشارات کوثر با افتخار اعلام میدارد که پس از یازده سال تلاش بی وفقه موفق به استقرار این پرتال در مجموعه مجلات خود گردیده است. امیدواریم با آموزش سردبیران و داوران مجلات خود و کنترل کیفی داوری ها بتوانیم ظرف سه ماه آینده بطور کامل این سیستم ارزشمند را در همه مجلات خود مستقر سازیم.

علت اصلی ریجکت مجلات ایرانی در نمایه سازها داشتن هویت های مبهم و چندگانه است. مجلاتی که در ISSN   و شناسنامه و DOI  خود سه ناشر مختلف را معرفی کرده اند!! هر مجله با کد ملی یا همان شماره شاپا یا ISSN  خود متولد و شناسایی می شود. اغلب مجلات ایرانی در هنگام بررسی در نمایه سازها در مراحل اولیه ارزشیابی رد (Reject ) شده و موفق به طی مراحل بعدی و توفیق نمایه شدن نمی شوند. بسیاری دیگر از مجلات نمایه شده نیز پش از چند صباحی نمایه شدن در نمایه سازها به دلایل مبهم از نمایه سازها خارج و یا تعلیق می شوند. گذشته از مسائل و انگیزه های سیاسی و تحریم های ظالمانه آمریکا و سایر کشورهای تابع آمریکا ، پاره ای از مسائل فنی و تکنیکال و زیرساختی نیز در مجلات کشور ما مشهود است که متاسفانه علت ایجاد آنها عدم توجه کافی به اصول ثبت شناسنامه یک مجله و قوانین بین المللی ثبت مجلات است. بطور خلاصه می توان این مشکل را عدم همخوانی اطلاعات مجله در 4 منبع (Resource) معرفی نمود. این 4 منبع مورد استناد عبارتند از: 1) وبسایت رسمی شاپا ، 2) شناسنامه مجله در پایگاه مجله، 3-وبسایت DOI  و 4) وب سایت رسمی COPE 

دقت کنیم که به دلیل یکپارچگی همه منابع و Resource های ثبت مجلات در دنیا (حداقل شامل 4 منبع ذکر شده در این مقاله) در صورت عدم همخوانی، اطلاعات شناسنامه یک مجله (عنوان مجله ، ناشر مجله و ...) ، مجله در ارزشیابی پایه ای ترین و بدیهی ترین معیارهای خود مردود می شود. هویت یک مجله اطلاعات ثبتی در شناسنامه رسمی مجله است.

پیرو مباحث مطروحه در پست های قبلی و برای روشن شدن بیشتر "روش تعامل با عدم بیان تضاد منافع در یک مقاله" به سراغ منابع علمی و مصاحبه با افراد صاحب نظر رفتیم که خلاصه آنرا با اهداف آموزشی منتشر میکنیم. بطور خلاصه در عدم بیان تضاد در منافع قبل از نشر، قریب به اتفاق سردبیران و صاحبنظران تصمیم به "رد مقاله" یا ریجکت میگیرند. در صورت عدم بیان تضاد منافع بعد از نشر نیز (در موارد کم اهمیت): انتشار تصحیح نامه در مجله و در موارد با اهمیت (بسته به نظر سردبیر): رترکت مقاله انجام میشود.