غربالگری یا Screening در ابتدای ورود یا سابمیت (Submit) هر مقاله در مجلات صورت می گیرد. این مرحله یکی از اساسی ترین و مهمترین مراحل داوری مقاله میباشد. متاسفانه در کشور ما این مرحله مهم توسط اکثر سردبیران مورد توجه قرار نگرفته و در برخی موارد حتی توسط ناشرین انجام میشود. اما آیا ناشر مجله مسوول بررسی مشکلات مقاله در غربالگری است؟ به نظر شما در غربالگری به چه مسایلی باید توجه شود؟ و مدت زمان مناسب غربالگری چه میباشد؟ 

آی اس آی یا همان ISI متداول ترین اصطلاح در مورد علوم است که همه مردم در هر سطحی در زندگی خود با آن برخورد داشته اند. به خصوص در یک جامعه "مدرک زده" مانند ایران، همه دانشگاهیان (بجای توجه به کیفیت و اثربخشی علم) در تب و تاب و رویای انتشار یکی از آثار علمی خود در مجلات این نمایه ساز هستند.

هدف از نگارش این مقاله پاسخی مستند به برخی سوالات رایج در مورد یکی از پایگاههای نمایه سازی ISI به نام ESCI یا امرجینگ میباشد که از سال 2015 به بعد در بین مجلات دانشگاهی اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. در این مقاله 28 معیار عمومی و تخصصی بیان میشوند.

پیرو انتصاب آقای دکتر فرید نجفی بعنوان "سرپرست معاونت تحقیقات و فناوری" برخی از سردبیران دانشگاههای علوم پزشکی اقدام به انتشار مهمترین اولویتهای سیاستگزاری در زمینه مجلات علوم پزشکی نمودند. در حال حاضر حدود 350 مجله علمی دانشگاهی در دانشگاهها و موسسات وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی فعالیت میکنند که حاصل زحمات این مجلات، انتشار مقالات علمی در آنهاست. یکی از مهمترین خواسته های سردبیران حذف رتبه علمی پژوهشی از مجلات کشور و واسپاری ارزشیابی مجلات به انجمن سردبیران علوم پزشکی کشور (به عنوان یک سازمان مردم نهاد) میباشد. این رتبه از چه زمانی در ایران باب شد و چه مشکلاتی داشته است؟ و در نهایت طرح جایگزین برای آن چیست؟ آیا با وجود مجلات دولتی که از بودجه عمومی دانشگاهها ارتزاق میکنند، میشود رتبه را حذف نمود؟ آیا زمان رهایی از مجلات دولتی نرسیده است؟

کنگره های علمی محلی برای ارایه نتایج آخرین دستاوردهای علمی و به روز رسانی محققین میباشد. درساختار کنگره های علمی بخش مهمی برای ارایه مقالات بصورت سخنرانی و یا پوستر در نظر گرفته میشود. پس از داوری، خلاصه مقالات در کتابچه ای به نام کتابچه خلاصه مقالات منتشر میشود. انتظار اغلب دانشگاهیان این است که این کتابچه مقاله نیز همانند شماره های یک نشریه در نمایه سازها درج و نمایه شوند. اما واقعیت چیز دیگری است. برای نمایه شدن یک کتابچه کنگره، می بایست شرایط لازم برای نمایه شدن آن توسط ناشر کتابچه به دقت رعایت شود. در این مقاله به بررسی این شرایط میپردازیم.

سیستم آموزش کشور، دو بیماری مهم دارد: بیماری اول مدرک گرایی و بیماری دیگر اچ ایندکس است. هر دو این بیماریها در نهایت باعث فساد در علم و تخریب علم کشور میگردد. آیا میدانستید در اغلب دانشگاههای بزرگ و توسعه یافته دنیا تنها یک مقاله و آنهم از دانشجوی تخصصی یا PHD خواسته میشود. در ایران اما هم دانشجوی پزشکی مجبور است مقاله بدهد و هم دانشجوی دکتری باید سه مقاله منتشره در مجلات علمی پژوهشی و نمایه شده بدهد. چه کسی باید این سیاست "ضدعلمی" را در ایران برای همیشه تغییر دهد؟ چرا مسوولین ما به فکر تغییر در این سیاست نیستند؟ چرا کانادا، فرانسه، استرالیا، انگلستان، ژاپن و ... همانند ایران آمار تولید علم خود را منتشر نمی کنند؟  محال است آمار تعداد مقالات منتشر شده ژاپن را بیابید. چرا؟ چرا فقط کشورهایی مانند پاکستان، برزیل و هند عطش آمار مقالات دارند؟ اگر ایین نامه ارتقا تا ده سال دیگر همین باشد، ما علاوه بر سرآمدی در تولید مقاله، بیشترین استاد تمام دنیا را نیز خواهیم داشت!