به سردبیر مجله نامه ای از سوی نویسنده مسوول زده میشود و از سردبیر درخواست میشود که بدلیل فشار سیاسی نام یک نویسنده را از لیست نویسندگان یک مقاله حذف کند سردبیر باید چه تصمیمی اتخاذ کند؟ برای پاسخ به این سوال توصیه کمیته بین المللی اخلاق در نشر را برایتان بازگو میکنیم. 

قبل از ورود هر تکنولوژی ابتدا می بایست فرهنگ استفاده از آن تکنولوژی در یک جامعه ایجاد شود. هوش مصنوعی یا چت باتها نمی توانند و نباید به عنوان داور علمی در مجلات علمی مورد استفاده قرار بگیرند. این تصور که با کمک هوش مصنوعی میتوان داوران را در مجلات علمی جایگزین کرد، یک ضربه مستقیم به نشر علمی است. سردبیران می بایست با داوران و کمک سردبیرانی که تنها با استفاده از چت باتها داوری میکنند برخورد کنند.

ماجرا از یک ایمیل آغاز میشود. ایمیلی که در آن فردی خود را نماینده یک گروه علمی از چین، عراق و یا هندوستان معرفی میکند. در ظاهر درخواست آنها تسهیل در انتشار گروهی از مقالات است. بدین صورت که در ازا انتشار هر مقاله مبالغ هنگفتی را به سردبیر یا ناشر پیشنهاد میدهند. این ارقام پیشنهادی بسیار وسوسه انگیز هستند. اما در واقعیت اینها گروههای غیرمجاز مقاله نویسی و دیتاسازی در کشورهای مذکور هستند که کمترین خطرشان برای یک مجله، اخراج از نمایه ساز و تحریم COPE است. آیا می ارزد که برای چند دلار بیشتر یک مجله را از بین ببریم؟

آیا مجلات ایرانی هم دزدیده میشوند؟ آیا تا به حال در دام مجلات جعلی و وب سایتهای به سرقت رفته افتاده اید؟ سالهاست که بخاطر تحریمهای ظالمانه به ظاهر اقتصادی (و در واقع علمی) آمریکا و سایر کشورهای اروپایی و همچنین ناآگاهی مالکان مجلات، مجلات علمی ما نمی توانند در موسسه بین المللی کپی رایت به آدرس www.copyright.com عضو شده و اقدام به محافظت از مقالات و انتشارات خود نمایند. این عدم عضویت در کپی رایت چه تبعاتی برای مجلات دارد؟ آیا اینکه مجله ما ایرانی است، میتواند دلیلی برای عدم عضویت در کپی رایت باشد؟ سردبیران و مالکان مجلات برای محافظت از مجله خود چه بکنند؟ برای آگاهی از این موارد به اصل مقاله آموزشی ما مراجعه نمایید.

 طبق ایمیل دریافتی از سوی دفتر مجله ای به نام Chemical Health Risks  دریافتیم که متاسفانه این مجله معتبر و ارزشمند کشورمان از مجموعه مجلات دانشگاه آزاد اسلامی از سوی گروهی افراد ناشناس در وب به سرقت رفته و در آدرس جعلی jchr.org یک نسخه دوم از این مجله مشغول فعالیت است. در اصطلاح مجله شناسی به این عمل به سرقت بردن یک مجله یک Hijacking of a Journal  اطلاق میگردد. گروه سردبیری این مجله مجبور شده است تا طی یک ایمیل اطلاع رسانی ، بیان کند که وب سایت جدید مجله https://sanad.iau.ir/journal/jchr/ میباشد و پذیرشهای ارسال شده به وب سایت جعلی یعنی jchr.org معتبر نیست. هدف ما از نشر این خبر، در درجه اول کمک به مسوولان مجله برای پیشگیری از تضییع حقوق نویسندگان و آگاهی آنهاست و در درجه دوم میخواهیم به یک خطر بسیار مهم در مجلات کشورمان اشاره کنیم. یعنی خطر دزدیده شدن یک مجله در وب یا به اصطلاح "های جک شدن مجله". با ما همراه باشید.