تنها یک شناسه دیجیتال نیست که آن را در مقاله خود بگذاریم. DOI باید از طریق اطلاعات دینامیک یا متحرک در متادیتای خود به بانک جهانی DOI متصل باشد. این اتصال کد دیجیتال DOI به بانک جهانی میبایست از طریق XML دو طرفه (رفت و برگشت) و به صورت دائمی باشد. XML مذکور مطابق استانداردهای DOI بایستی در وب سایت مجله تولید بشود و به صورت خودکار برای سایت ارائه دهنده DOI ارسال بشود.
این، روش استاندارد و خودکار برای ثبت یک DOI در مقاله است که معمولا به کمک API انجام میشود. روش دیگر، ثبت این کد به صورت دستی و بدون وجود تعاملات مذکور و به صورت یکبار مصرف است؛ یعنی اطلاعات مقاله فقط یکبار در بانک جهانی DOI وارد شده و در صورت تغییرات ثانوی امکان به روزرسانی به وجود نخواهد داشت زیرا لینک دوطرفه وجود ندارد. وب سایت یک مجله باید قادر به ثبت اتوماتیک DOI از طریق متادیتای XML و دریافت پاسخ خودکار از بانک جهانی DOI باشد. یکی از اصولی ترین و اساسی ترین روش های علم سنجی در مقالات استفاده از (output) خروجی CitedBY در مقالات دارای DOI می باشد. مقاله دارای DOI و بدون CitedBy هیچ ارزشی در علم سنجی مقالات ندارد. زیرا تعداد ارجاعات یک مقاله در کلیه بانک های اطلاعاتی دنیا با عدد CitedBy مشخص می شود. مهم ترین و تنها نتیجه استفاده از DOI میبایست در CitedBy دیده شود.
واژگان کلیدی
citedby
DOI
Impact Factor
XML
دیدگاه‌های ثبت شده