آیا ما مجاز به افزودن هوش مصنوعی به عنوان یکی از نویسندگان مقاله خود هستیم؟

فهرست مطالب

1. آیا هوش مصنوعی میتواند یک نویسنده باشد؟
2. شفافیت در تعامل نویسندگان با هوش مصنوعی
3. پاسخ ChatGPT به سوال: "آیا من میتوانم نویسنده باشم؟"
4. نظر COPE در مورد هوش مصنوعی و نویسندگی
5. ناشران دنیا با هوش مصنوعی چه میکنند؟
6. مزایای مهم هوش مصنوعی در نشر
7. نتیجه گیری

مقدمه

در این مقاله در آرتیکل ایکس، ما به بررسی ابعاد مختلف این موضوع می‌پردازیم. ابتدا، به یک سوال اساسی در این زمینه پاسخ خواهیم داد که "آیا هوش مصنوعی میتواند یک نویسنده باشد یا خیر". سپس به بررسی مسائل اخلاقی و حقوقی مرتبط با افزودن هوش مصنوعی به عنوان نویسنده در مقالات و آثار ادبی خواهیم پرداخت. در نهایت، مزایای مهم هوش مصنوعی در نشر را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

اخیراً توییتی منتشر شده است که دستورالعمل هایی را در مورد نحوه حذف "ساندویچ کره بادام زمینی" از یک فیلم ویدیویی ارائه می دهد که روش نگارش این دستورالعمل به سبک آیه هایی از انجیل نوشته شده است. این توییت بسیار خنده دار است - حداقل تا زمانی که متوجه شوید که کل توییت توسط یک هوش مصنوعی نوشته شده است. درست در همین زمان دیگر لبخندتان خشک میشود.

سوال اساسی اینجاست: "آیا هوش مصنوعی میتواند یک نویسنده باشد؟" نویسنده بودن به چه معناست؟

یکی از موضوعات مورد بحث در بازار پرشتاب هوش مصنوعی پاسخ به این سوال است که "نویسنده بودن به چه معناست؟" و یک نویسنده واقعی کیست؟

جدیدترین نسل هوش های مصنوعی (یعنی ChatGPT) بر روی بانک های وسیعی از متن آموزش دیده اند که به آنها امکان می دهد با کلمات بازی کرده و هر چیزی را بنویسند. اینترنت وحشی شده است و روز به روز افراد متنوع تری تعامل خود با ChatGTP را گزارش می دهند.

بیشتر بخوانید: چهار دستورالعمل مهم انجمن جهانی سردبیران علوم پزشکی در خصوص هوش مصنوعی

شفافیت در تعامل نویسندگان با هوش مصنوعی

طبق آخرین به روزرسانی در اصول نویسندگی: " نویسندگان باید دقیقا و بطور کاملا شفاف نحوه تعامل خود با این ربات‌ها را در مقاله خود اعلام کنند."
شرکت‌های تولید کننده هوش های مصنوعی در مورد جایگاه قانونی و اخلاقی محصولات خود کاملاً شفاف هستند. مثلا Bloom در مشخصات خود بیان می‌کند که "استفاده از این مدل در موقعیت‌های پرمخاطره ممنوع است" و یا مثلا میگوید که "این مدل برای تصمیم‌گیری‌های حیاتی (مراقبت‌های پزشکی، قانونی، قضاوت، امور مالی یا امتیازدهی افراد) طراحی نشده است".

پاسخ ChatGPT به همین سوال: "آیا من میتوانم نویسنده باشم؟"

هوش مصنوعی ChatGPT در پاسخ به محدودیت‌های خود به یک روزنامه‌نگار پاسخ می‌دهد که «هیچ مشکل اخلاقی ذاتی در استفاده از هوش مصنوعی در تحقیق یا نوشتن وجود ندارد، تا زمانی که از هوش مصنوعی به‌طور مناسب و اخلاقی استفاده شود».

نظر COPE در مورد هوش مصنوعی و نویسندگی

عده ای دیگر معتقدند که  استفاده از هوش مصنوعی در نوشتن یک مقاله مجاز نیست زیرا چهار شرط معروف ICMJE را لحاظ نمیکند. هر دو راهنمای WAME و بیانیه COPE بیان میکنند که:

ربات‌های هوش مصنوعی نباید به عنوان نویسنده مجاز باشند، زیرا آنها فاقد اعتبار قانونی هستند و بنابراین نمی‌توانند حق چاپ یا کپی رایت را داشته باشند، مورد شکایت قرار گیرند یا یک تحقیق را به عنوان اصلی امضا کنند.

ناشران دنیا با هوش مصنوعی چه میکنند؟

 Springer Nature و Taylor & Francis هر دو با بیانیه‌های مشابهی بیان کرده‌اند و تاکید کرده اند که از هوش مصنوعی نمیتوان به عنوان یک نویسنده نام برد و از نویسندگان خواسته‌اند که ماهیت هرگونه تعامل با هوش مصنوعی را تنها در روش‌ها یا بخش‌های قدردانی مشخص کنند.

مزایای مهم هوش مصنوعی در نشر:

ابزارهای هوش مصنوعی می‌توانند یک موهبت مثبت برای ناشران، مجلات و نویسندگان دانشگاهی باشند. بعنوان مثال این ابزارها میتوانند در شناسایی داوری های مناسب (suitable peer review)، خلاصه کردن محتوا برچسب گذاری متادیتا، شناسایی تصاویر و ژل های تکراری و یا ایجاد کاور آرت امرتبط کمکهای شایانی را به ناشرین و یا سردبیران نمایند. آنها همچنین میتوانند در مورد انواع پرونده‌های تقلب در تصاویر مقالات، و یا شناسایی کارخانجات تولید مقاله (paper mills) به انجمن اعضای COPE کمک کنند.
همه ما تلاش می کنیم تا مقالات علمی قابل اعتمادی را منتشر کنیم. مقالاتی که پاسخگوی نیازهای ما بوده و بر اساس اصول اخلاقی دارای اعتبار میباشند.

بیشتر بخوانید: ویرایش انگلیسی مقاله با هوش مصنوعی تنها در 1 ساعت

نهادهای نظارت بر نشر میخواهند صنعتی را ترویج کنند که در آن ناشران، ویراستاران، محققان و مؤسسات تحقیقاتی همگی از انتشار قابل اعتماد تحقیقاتی که به طور منصفانه گزارش شده است حمایت نمایند.
از این منظر، تعاریفی مانند نویسندگی اهمیت ویژه ای پیدا میکند. این مهم است که نویسنده چه کسی است و آیا وی می تواند پاسخگوی اصول اخلاقی پژوهش و مقاله خود باشد؟ یک ربات – هر چند خوب آموزش دیده باشد– نمی تواند بفهمد که چه می نویسد و به زبان ساده، نمی تواند مسئولیت پذیر باشد. خود رباتها هم به کرات و به صراحت این موضوع را بیان میکنند که "آنها مسوولیت پذیر نیستند".
در صورت رعایت اصول اخلاقی و بهره برداری در مواردی خاص، هوش مصنوعی ابزاری شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد. اما مجموعه ای از ملاحظات گسترده تری وجود دارد که باید در مورد چگونگی و زمان استفاده از آن در ادبیات علمی به دقت فکر شود. حتی ممکن است ابزارهای تشخیص هوش مصنوعی که قبلاً توسط STM، Turnitin و موارد مشابه در حال توسعه هستند، در آینده برای آموزش بهتر ربات ها در نوشتن زبان واقعی انسانی استفاده شوند.

نتیجه گیری:

دنیای اخلاق نشر در حال حاضر قاطعانه مخالف در نظر گرفتن نقش نویسندگی برای هوش مصنوعی است. هوش مصنوعی یک خرس رقصنده زیباست که هیچ ایده‌ای از شاهکار خود ندارد. هرچه بیشتر کاوش کنیم، بیشتر احساس می کنیم که تا آنجا که به کارهای علمی مربوط می شود، حتی رقصنده خوبی هم نیست.