احترام به انسانیت: از برچسب‌زدن افراد با ناتوانی پرهیز کنیم
در نگارش مقاله از برچسب زدن افراد با ناتوانی ها یا بیماری هایشان (مانند نابینایان، بیماران اسکیزوفرنی، صرع) خودداری کنید. در عوض، شخص را در اولویت قرار دهید.
فهرست مطالب
- مقدمه
- ناتوانی چیست
- نحوه نگارش در مقاله
- استفاده از زبان احترام‌آمیز
- توجه به انواع ناتوانی
- احترام به انتخاب شخصی
- ترویج تفکر مثبت
- نتیجه‌گیری
مقدمه:
در جامعه مدرن، هر فرد دارای حقوق و اراده خود است و باید با احترام و کرامت با او برخورد شود. اما اغلب مواقع، افراد با ناتوانی به عنوان افرادی با نیازها و مشکلات خاص شناخته می‌شوند و این موضوع ممکن است به برچسب‌زدن آنان منجر شود. در نگارش و ویرایش متون، استفاده از اصطلاحات و کلمات مناسب برای توصیف افراد معلول از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این مقاله به بررسی چگونگی نگارش متون با احترام به افراد معلول می‌پردازد و راهنمایی‌هایی برای استفاده از اصطلاحات مناسب و انصاف‌آمیز ارائه می‌دهد.
ناتوانی چیست
ناتوانی (disability) به هر گونه محدودیت یا مشکل جسمی یا روانی اطلاق می‌شود که فرد را در انجام فعالیت‌های روزمره یا شرکت در جوامع مختلف محدود می‌کند. این مفهوم به افرادی اشاره دارد که به دلیل ویژگی‌های فیزیکی یا روحی خاص، قابلیت انجام برخی از وظایف را به میزان معمول یا معقول از دست داده‌اند. ناتوانی می‌تواند در ابعاد مختلفی نظیر حرکت، حس، حافظه، یادگیری و... وجود داشته باشد. اهمیت احترام به افراد با ناتوانی و ایجاد فرهنگی محترمانه، برای ساخت یک جامعه‌ی پویا و عادلانه بسیار مهم است.
نحوه نگارش در مقاله
در نگارش مقاله از برچسب زدن (و در نتیجه معادل سازی) افراد با ناتوانی ها یا بیماری هایشان (مانند نابینایان، بیماران اسکیزوفرنی، صرع) خودداری کنید. در عوض، شخص را در اولویت قرار دهید. از توصیف افراد با سایر اصطلاحات احساسی که حاکی از درماندگی است (مبتلا، آسیب دیده، معلول) خودداری کنید.
از توصیف‌های ناخوشایند مانند مشکلات جسمانی یا خاص خودداری کنید. به جای اینکه به عنوان افراد با مشکلات خاص تعریف شوند، باید تمرکز را بر روی شخص خود قرار داد و از اصطلاحات احساسی که حاکی از درماندگی است (مبتلا، آسیب دیده، معلول) خودداری کرد. این اتفاق می‌تواند احترام به حقوق و کرامت افراد با ناتوانی را تضمین کند و فضایی را برای توانمندی‌ها و افتخارات آنان ایجاد کند.
بیشتر بخوانید: برخی از نکات مهم AMA در مقاله نویسی
استفاده از توصیف‌های ناخوشایند مانند "مشکلات جسمانی" یا "خاص" می‌تواند به جای ایجاد فهم و حمایت، منجر به تقویت تبعیض و از بین بردن اعتبار فرد شود. بنابراین، مهم است که در نگارش متون، از اصطلاحات محترمانه و احترام‌آمیز استفاده کنیم تا جامعه‌ای با ارزش‌ها و احترام به تنوع فردی شکل گیرد.
هدف اصلی این است که در تبادل اطلاعات و ارتباطات، فرد را به عنوان یک شخصیت فردی و منحصر به فرد معرفی کنیم، نه به عنوان یک بیمار یا معلول. این نگاه احترام‌آمیز به جلب حمایت و درک جامعه برای ایجاد یک محیط پذیرا و شایسته کمک می‌کند.
استفاده از زبان احترام‌آمیز
در نگارش متون، استفاده از زبان احترام‌آمیز و محترمانه بسیار حائز اهمیت است. به جای استفاده از اصطلاحات منفی یا برچسب‌زننده، از کلماتی استفاده کنید که هویت و اراده فرد را ارتقاء دهند. به عنوان مثال، به جای "معلول" از "افراد با ناتوانی" یا "افراد با توانمندی‌های ویژه" استفاده کنید.
به جدول زیر دقت کنید:
| avoid | preferred |
|---|---|
| diabetics | Persons with diabetes, study participant in the diabetics group, diabetic patients |
| asthmatic | Children with asthma, asthma group |
| epileptic | Person affected by epilepsy, epileptic patient |
| AIDS victim, stroke victim | Person with AIDS, person who has had a stroke |
توجه به انواع ناتوانی
توجه به انواع ناتوانی یک نکته حیاتی در نگارش متن‌هاست. با به‌کاربردن اصطلاحات دقیق و متناسب با هر نوع ناتوانی، می‌توانیم یک فهم صحیح و احترام‌آمیز نسبت به چالش‌ها و وضعیت‌های مختلف افراد با ناتوانی ایجاد کنیم. به عنوان مثال، به جای استفاده از اصطلاح "ناتوان ذهنی" که ممکن است منجر به تعبیه‌سازی شود، از عبارت "افراد با چالش‌های ذهنی" استفاده کنیم، که نه تنها در نحوه نگارش مقاله مناسب است بلکه احترام به تنوع و تفاوت‌های فردی را هم نشان می‌دهیم.
این توجه به جزئیات، به ساختار یک زبان احترام‌آمیز و آگاهانه کمک می‌کند. در نگارش متون، استفاده از اصطلاحات مناسب و محترمانه نه تنها اطلاعات را به دقت منعکس می‌کند بلکه باعث ایجاد یک فرهنگ اجتماعی متنوع و پذیرایی می‌شود. این توجه به انواع ناتوانی نشان‌دهنده احترام به هویت و تجربیات منحصر به فرد هر فرد با ناتوانی است، که می‌تواند به ترسیم تصویر دقیق‌تری از وضعیت‌ها و نیازهای افراد مختلف با ناتوانی منجر شود.
احترام به انتخابات شخصی
در نگارش متن، اهمیت احترام به انتخابات شخصی افراد با ناتوانی بیش از پیش مشخص است. اگر فرد ترجیح دهد با اصطلاحات خاصی توصیف شود یا به نحوی خاصی معرفی شود، این انتخابات را به‌احترام بپذیرید.
ترویج تفکر مثبت
در نگارش متن، می‌توانید تفکر مثبت در مورد افراد با ناتوانی را ترویج کنید. ترویج تفکر مثبت در نگارش متن به معنای تأکید بر جنبه‌های مثبت، توانمندی‌ها، و افتخارات افراد با ناتوانی است. در این رویکرد، تلاش می‌شود تا تصاویر منفی و تبعیض آمیز که ممکن است در جامعه وجود داشته باشد را با تاکید بر ابعاد سازنده و مثبت شخصیت و توانایی‌های افراد با ناتوانی تغییر داد.
در نگارش متن، می‌توان با ترویج تفکر مثبت، برخوردهای ایجابی نسبت به افراد با ناتوانی را به تصویر کشید. این اقدام شامل توضیح درباره دستاوردها، مهارت‌ها، و توانایی‌های آنان می‌شود. به جای تمرکز بر مشکلات یا محدودیت‌ها، تمرکز به سمت ویژگی‌های مثبت و سازنده در زندگی افراد با ناتوانی معطوف می‌شود.
بیشتر بخوانید: مراحل مقاله نویسی: از انتخاب موضوع تا ارائه نهایی
این رویکرد می‌تواند به نحوی بسیار موثر باشد و به جلب حمایت اجتماعی و ایجاد تغییر در ذهنیت جامعه منجر شود. با تاکید بر توانمندی‌ها و افتخارات، تصویر افراد با ناتوانی به عنوان افرادی مثبت و موفق به نمایش درمی‌آید، که می‌تواند به جلب همدردی و ارتقاء احترام و شایستگی افراد با ناتوانی کمک کند.
نتیجه‌گیری
نگارش متن با احترام به افراد معلول نه تنها یک اصل اخلاقی بلکه یک نیاز اجتماعی است. با استفاده از زبان احترام‌آمیز، توجه به انواع ناتوانی، احترام به انتخاب های شخصی، و ترویج تفکر مثبت، می‌توانیم به ساختار یک جامعه‌ی منصف و محترمانه کمک کنیم و نگارش‌هایمان را به شکلی متوازن و محترمانه بنویسیم.
واژگان کلیدی
هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
دیدگاه‌های ثبت شده